تفکرات کردوانیسمی بلای جان دریاچه ارومیه

بدون مقدمه همه ما خوب می دانیم که وجود دریاچه ارومیه و پر آب بودن آن چقدر برای ما و سرزمین مان مهم و حیاتی است.

اما ظاهرا تعدادی از افراد هستند که یا نمی دانند و یا...

به جملات زیر دقت کنید:«باید از ورود هر گونه آبی حتی آب بارندگی‌ها به این دریاچه {ارومیه} جلوگیری شود تا این دریاچه كاملاً خشك و نمك روبی شود، سطحش را تا ۱۰ سانتی متر از شن و ماسه بپوشانیم و تخم گیاه بپاشیم تا ظرف ۵ سال تبدیل به پارك ملی بسیار بزرگی شود و با ۱۰۲ جزیره آن هم می‌توان جاذبه توریستی ایجاد كرد و اكوسیستم آبی به یك اكوسیستم خشكی و گیاهی تبدیل شود.»
«دریاچه ارومیه بهتر است خشك شود تا اینكه به زور آمپول، آن را زنده نگه داشت.»
«هيچ راه نجاتي براي خشك نشدن درياچه اروميه وجود ندارد بايد اين درياچه خشك و به پارك زيباي گياهي تبديل شود.»
«براساس نظريه جديدي كه ارائه كردم بايد درياچه اروميه خشك شود چون به لحاظ اقتصادي و زيست محيطي مفيد نيست.»
«نمك ها بايد از سطح دريا جمع آوري شود و شن و ماسه در سطح آن پاشيده شود و در مدت پنج سال ديگر به پارك زيبايي گياهي تبديل شود!»
هم اکنون شما احتمالا از خنده روده بر شده اید یا از تعجب شاخ در آورده و یا از عصبانیت لب هایتان را می جوید! چه کسی ممکن است چنین افاضات ویرانگری داشته باشد؟
جناب پروفسور پرویز کردوانی، مبدع چنین نظریاتی هستند. ایشان پدر کویرشناسی ایران و چهره ماندگاری در همین زمینه می باشند.
ایشان دارند نمک به زخم ما می پاشند، آقای دکتر نمی تواند از دست ما بگیرد و کمک مان کند فلذا دارد کمک می کند تا زودتر زمین بخوریم!
هنرنمایی جدید دکتر پرویز کردوانی باعث شد مشکل دریاچه ارومیه برای همیشه حل شود! طبق نظریه ای که ایشان جدیداً صادر فرموده اند قرار شده روی نمک های کویر ارومیه 10 سانتی متر خاک بریزیم و در آن به کشت گل و بلبل، سیب زمینی و هوایی، انواع اقسام هندوانه و خربزه و جنگل کاری انبوه مبادرت ورزیم.
چنین سخنانی آنقدر سخیف و خنده دار است که دیگر لازم نیست بیش از این درباره آن قلم فرسایی کنیم. ظاهرا کهولت سن ایشان باعث شده نظریاتی که اخیراً ارائه می دهند بیشتر شبیه جوک باشد تا یک نظریه علمی؛ کسی که متخصص کویر است، بهتر است برود درباره کویر نظر بدهد نه دریاچه ارومیه.
70 درصد دریاچه ارومیه خشك شده و اخیراً طوفان های نمکی هم در حاشیه های نزدیک دریاچه مشاهده شده است. این دریاچه با وضع كنونی، زمین‌های كشاورزی اطراف را کویر، چشم مردم را كور و اقتصاد منطقه را ویران می‌كند.
آنقدر وعده و وعید درباره دریاچه اورمیه داده شده است که لیست کردن آنها در حوصله این نوشتار نیست ولی همین قدر کافی است که تصمیمات و مصوبات دولت در سفرهای استانی به آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی را به یاد بیاوریم.
هر وقت از مسئولان مربوطه درباره دریاچه سوال شد، گفتند باید کار کارشناسی انجام شود و بودجه داده شود. سال هاست کار کارشناسی آقایان تمامی ندارد و بودجه هم روی کاغذ مانده است؛ ولی دریاچه حیات بخش ما تمامی دارد و روز به روز کوچک تر می شود.
گاهی بعضی از مسئولانی که متهم ردیف اول خشک شدن دریاچه هستند آمارهایی اغراق آمیز درباره بهبود وضعیت دریاچه می دهند تا بتوانند خود را نزد افکار عمومی از معرض اتهام برهانند و بحران پیش آمده را کوچک جلوه دهند؛ ولی واقعیت اینطور نیست.
آقایان؛ دریاچه ای که با دهها سد بزرگ و کوچک دیگر جایی برای تنفسش نمانده با بارش 5 میلیمتری مشکل اش برطرف نمی شود.
آقای رئیس! دریاچه ارومیه وامدار پر آب ترین ناحیه کشور نیست که حقابه آن را برای کشت برنج به آنجا منتقل کنید. بر اساس کدام منطق و حقی آب سد شهریار میانه باید به شالیزارهای گیلان منتقل شود؟ در این شرایط بحرانی چرا باید آن سد آبگیری می شد؟ به چه دلیل این همه بر سدسازی بی منطق و غیر اصولی تان اصرار می ورزید؟
تا کی فرصت سوزی های شما ادامه خواهد یافت؟ پس چه زمانی کارشناسان شما به نتیجه خواهند رسید؟ اگر در کارهای دیگر هم یک صدم این مسئله کار کارشناسی انجام می دادید اکنون چنین وضعیتی را در کشور شاهد نبودیم.
برخی مسئولان هنوز به این واقعیت پی نبرده اند که زندگی ما به دریاچه وابسته است. آنها در برابر پرسش هایی که در مورد دریاچه اورمیه می شود، جواب سر بالا می دهند.
به نظر می رسد آنها با وقت کشی قصد دارند مسئولیت دریاچه را به دولت بعدی بسپارند ولی چنین فرصتی وجود ندارد، باور کنید!
شاید هم این گروه از مسئولان به نظریات پروفسور کردوانی ایمان آورده اند و قصد دارند به جای دریاچه، جنگل تحویل مردم بدهند!
مسئله دریاچه اورمیه چیزی نیست که به این راحتی از کنار آن بتوان گذشت. آقای رئیس؛ اگر بتوانید به راحتی از جان فرزند خود بگذرید آنگاه هم می توانید از کنار مسئله دریاچه به راحتی عبور کنید و به میز خود بچسبید!
درباره دریاچه ارومیه زیاد گفته و نوشته شده، اما به آنها عمل نشده است و این هم برای تذکری دوباره بود.
در حالی که فعالان زیست محیطی تمام توان خود را برای بازگرداندن حیات به نگین نیلگون آذربایجان به کار بسته اند، سکوت مسئولان و سلطه تفکرات کردوانیسمی در برخی محافل بسیار نگران کننده بوده و می تواند مشکلات کنونی را فراگیر کرده و به سایر حوزه ها سرایت دهد.
باز هم ضرورت دارد یادآور شویم مسئولان کنونی در برهه بسیار حساسی هستند و اگر بتوانند با موفقیت کشور را از بحران کویر شدن اورمیه نجات دهند در همیشه تاریخ از آنها به عنوان قهرمان یاد شده و نام خوبی از آنها باقی خواهد ماند وگرنه در تاریخ هم طراز کسانی خواهند آمد که نسل آینده به خوبی از آنها یاد نخواهد کرد.

منبع:  nasrnews.ir

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: